Zaterdag 02 maart 2013

Blog - Ook Piet Moerland, bestuursvoorzitter van Rabobank was erachter: het wielrennen is overduidelijk door en door verrot. De NRC bracht het als voorpaginanieuws, dik vier maanden na de verzuchtingen van Bert Bruggink, die andere topman van Rabobank. Gapend gluurde ik deze extra duit in het zakje aan. Het houdt niet op. In de niet aflatende dopingonthullingenroes lijkt het alsof ze bij de kwaliteitskrant enigszins de maatvoering zijn kwijt geraakt. Dat zal zo blijven, zolang ze in de race zijn met de Volkskrant, om nóg meer van vroeger naar boven te halen.

Kwaliteit heeft het, dat zeker. Ere wie ere toekomt: het was Mark Misérus die in de Volkskrant als eerste onthulde hoe systematisch het dopinggebruik bij Rabobank was, tot 2007. Bruggink en Moerland zagen er nog geen voldoende reden in om met de sponsoring te stoppen. Daar was het USADA-rapport voor nodig. Het was wel duidelijk dat ze tóen de beste papieren in handen kregen voor de gewenste exit-strategie.

Sindsdien is er een spannende competitie ontstaan tussen Misérus en Thijs Zonneveld en diens collega’s bij de NRC. Ieder voor zich delven ze wel weer een bloedzak op, in Spanje, of in Italië, breken ze ijverig de codes van Fuentes, of onthullen ze facturen uit Wenen. Great muckraking, onderzoekjournalistiek op hoog niveau in tijden van onterechte twijfel over het kritische vermogen van de wielerjournalistiek.      

Allemaal bewijsstukken van de grote verrotting. Zeker. Maar bij mij kan er geen bloedzak mee bij. En er zijn in de onthullingswoede steevast een paar observaties die onderbelicht blijven. Ten eerste dat Rabobank met de aangetoonde dopingsystematiek geen grote tegenstand heeft kunnen bieden aan de machinaties van Lance Armstrong. Ten tweede dat het zicht benomen blijft op de verborgen agenda’s van nu.

Voor dat laatste hebben ze bij Blanco nu dus hun toevlucht gezocht bij het leger. Blijkbaar zag ploegbaas Richard Plugge niks in Peter R. de Vries, of Maurice de Hond. In plaats daarvan zocht hij Eelco Wisman aan, voormalig militair ondervrager van krijgsgevangenen. Het typeert de merkwaardige vorm van hechtenis waarin de jongens van Blanco zijn terecht gekomen, als gevolg van gemaakte fouten in het verleden. De voorgangers van Plugge lieten trainers werken op basis van vertrouwen. Nu is het fietsen met het tegendeel.

In Parijs-Nice vertrekt Robert Gesink als kopman, gesecondeerd door Wilco Kelderman en Steven Kruijswijk. Ze hebben vast álles al verteld onder de keiharde verhoren van Eelco. Goed voor de lichtheid van de benen, de verrotting voorbij. Pas als ze in Nice hoog op het podium staan kan worden gezegd dat ze ook heel goeie commandotraining hebben gehad.