De investering heeft zijn doel niet gemist, zo zegt de 19-jarige veldrijdster uit Beilen (Drenthe): “Met deze trui mag ik telkens starten in de wereldbekers, ook al sta ik nog niet bij de eerste vijftig in de UCI-stand, dat zijn de plekken die automatisch startrecht geven. Zo weet ik me zeker van het rijden in een reeks waar ik tegen de wereldtop kan strijden en waar ik dus ook beter van verwacht te worden. Vergeleken met vorig jaar heb ik een flinke stap gemaakt, kan ik echt langer volgen en rijd ik ook betere uitslagen.”

De trui houden – ze heeft nog een marge van 37 punten op eerste achtervolgster Europees kampioene Laura Verdonschot – is een doel. ,,Maar ook als dat niet lukt, ben ik nu wel heel dicht bij die klassering bij de eerste vijftig. Ik sta nu al 54^e. Juist met dank aan dit startrecht van de leider in de wereldbeker voor -23. Dus dat blijkt een goede keuze geweest. Maar hoewel Laura  in Zeven – waar ik goed startte maar later terug viel naar de 20^e stek – tien plekken voor me eindigde, is de marge nog altijd vrij ruim. En ik hoop zelf natuurlijk ook nog op een mooie uitschieter. Die trui is een mooi tussendoel in deze fase van mijn loopbaan. Voor de overwinning kan ik niet meedoen tegen Sanne Cant en Helen Wyman, maar je krijgt nu wel een mooie strijd tussen de jonge rensters onderling. Je houdt elkaar in de gaten en probeert zo lang mogelijk mee te komen of juist een kloof te slaan.

Ambitieus is de renster van Telenet Fidea Lions voor de toekomst zeker ook. “Ik droom natuurlijk van de absolute top. Op een dag wil ik die bereiken. Maar daar heb ik nog een paar jaar voor nodig. Ondertussen zijn er mooie tussendoelen, ik kan nog een aantal jaren starten in de -23-categorie op de kampioenschappen. Na vroege materiaalpech op het EK in Tabor mik ik nu op het WK in Valkenburg. Een kampioenschap in eigen land motiveert, ik zou er graag voor de medailles meestrijden.”

Tekst: Roy Schriemer