U leest het goed, I don't give a f*ck. We beleven dezer dagen de honderdste editie van de Tour de France en wat mij betreft blijft het daar ook bij. Een telegram van de nieuwe koning, een bos bloemen, een stuk taart en dan is het klaar. Voor eens en altijd. Honderd keer weken lang door het Hollandse vakantieland fietsen, honderd keer langs de Loire met z'n 'mooie' kastelen, kustweggetjes, meertjes, Alpentoppen en velden met zonnenbloemen, alstublieft, het is klaar. Hoog tijd dat de Tour met pensioen gaat!

 

De Tour met pensioen, wat is dat een heerlijke gedachte. Niemand die zich nog druk hoeft te maken over Dijkstra en Ducrot of hun Belgische tegenhangers. Geen urenlange zendervervuiling meer met slaapverwekkende etappes die pas in de laatste 10 kilometer het bloed een beetje doen stromen. Nooit meer mee hoeven doen met de een of andere tourpoul van de krant of op het werk. Nooit meer het gezwets van al die zogenaamde wielerdeskundigen. De wegen weer vrij van al die toerfietsers die alleen in deze tijd in te strak zittende felgekleurde pakjes over de provinicale wegen peddelen, rugzak vol etenswaren en jasjes, want je weet maar nooit. 

 

Inmiddels denkt u waarschijnlijk dat een maand Italiaanse zon mij naar de bol is gestegen en u het geraaskal van een zonnesteek zit te lezen. Wees gerust, mijn schedeldak was tijdens de vele fietsritjes over verbrokkelde asfaltwegen goed ingesmeerd en de warmte was juist goed voor de gedachtengang. Want fietsend door het mooie Italië ontdekte ik dat ik klaar ben met de Tour de France. He-le-maal klaar. 

 

Deze wielerklassieker verpest het echte wielrennen. Wie van u heeft bijvoorbeeld de Ronde van Oostenrijk gevolgd en heeft gezien dat daar een aantal jonge Nederlandse talenten goed in de kijker reden? Of wie van u heeft de Giro Donne gevolgd, met succes voor Nederlandse vrouwen? Of wie van u weet dat dezer dagen de Tour of Qinghai Lake in China gereden wordt? Of de Tour de Bretagne Féminin, de Chech Cycling Tour, of de Giro Cyclistico della Valle d'Aosta Mont Blanc? Ik noem maar een paar koersen die ook de moeite waard zijn om te volgen? Vergeef me als ik er een paar vergeet, er worden dagelijks, wekelijks zoveel mooie wielerkoersen gereden waar de echte liefhebber zijn of haar vingers bij aflikt!

 

Hoog tijd dus dat de Tour de France met pensioen gaat. Voor veel beroepsrenners zal het ook een zegen zijn, gelooft u mij. Zij zijn voor eens en altijd verlost van een oud stigma, dat je pas een een echte wielrenner bent als je minstens één keer de Tour de France hebt gereden. Verlost ook van ellenlange verplaatsingen, beroerde hotels en slecht eten. En wij als liefhebbers zijn verlost van die urenlange saaie beelden van een tochtje door een land vol chauvinisten.

 

De Tour met pensioen, zie het als een kans. "You've gotta grab opportunity when it's there", nou het is zover. Honderd keer hebben we t gezien, tijd voor vernieuwing, tijd voor aandacht voor al die andere mooie wedstrijden. Morgen graag een uitgebreid verslag in de krant van de de Tour de Bretagne Féminin. Of een lang interview met die Oldenzaalse renner die voor die mooie Oostenrijkse ploeg rijdt, komende week is hij weer even in het land, grijp uw kans! Als u mij nu wil excuseren, ik moet ervandoor. Op de fiets, in een pakje dat na aardig strak zit na die vier croissants die ik at toen ik dit schreef. Ik ga naar Denekamp, de etappe van vandaag kijken. Bij een voormalige wielerbelofte thuis. Een man die benen gelijk als die van 'der Faab' heeft.