Tekst: Edo Sturm; Foto: Sportfoto/George Deswijzen

Gele truidrager Froome voelde die behoefte zaterdag wel nadat hij de tegenstand een eerste dreun had verkocht en er vragen rezen over zijn zege bovenop Ax-3-Domaines. De Engelsman moet dat vooral blijven doen, vindt Mollema. “Als ze het mij vragen, is dat prima en wil ik daar best wat over zeggen.” Maar zo ineens nu, zonder aanleiding? Nee, meent Mollema. Dat hij derde staat in het algemeen klassement betekent niet dat hij nu een morele verplichting heeft de wereld te laten weten wat zijn standpunt inzake doping is. “Het is anders als ik een rit win en het mij dan wordt gevraagd. Ja, dat vind ik niet gek.” Maar niemand vraagt het hem, merkt hij terloops op.

Visitekaartje van formaat 

De 26-jarige Groninger gebruikte de ochtend gisteren om zijn benen los te fietsen in Saint-Nazaire. De middag is ingeruimd voor de pers. Veel pers. Belkin heeft in de Pyreneeën een visitekaartje van formaat afgegeven. De frêle Tourkoorts die Mollema en Laurens ten Dam op hun geweten hebben, maakt Nederland behoevend. Naar een dopingstatement van de beste Nederlander in koers is veel minder vraag.

Vertrouwen 

En toch, het onderwerp is nooit ver weg, merkt een wakkere Nederlandse wielerverslaggever op. Hij zag Mollema’s naam twee dagen lang op de lijst van renners staan die een plas moesten inleveren. Mollema lacht. “Dan denk ik niet van ‘oh, ze vertrouwen mij niet’. De eerste keer moest ik omdat ik als vierde eindigde in de etappe van zaterdag. De tweede maal omdat ik derde sta in het klassement. Of misschien dachten ze wel ‘die hadden we hier niet verwacht, dus doen we ‘m nog maar eens”, grijnst Mollema. Hoe meer controles hoe beter. Wat Mollema betreft kan de zin niet vaak genoeg worden herhaald, zegt hij zittend onder een parasol op het hotelterras. “Het is alleen maar goed, weet je. Ik heb liever dat ze toprenners nog veel meer controleren. Of renners die ineens harder rijden dan verwacht. Ik heb daar geen moeite mee.”

Geen gekke dingen gezien 

En Froome, zet hij geen vraagtekens bij de prestaties van de Engelsman? “Ik heb geen gekke dingen gezien. Froome was vorig jaar al de sterkste bergop in de Tour. Het verschil tussen hem en mij zaterdag vond ik nog meevallen. Ik heb geen reden om argwanend te zijn. Wel als hij straks sneller dan Marco Pantani de Alpe d’Huez oprijdt. Dan ga ik mij zorgen maken”, grapt Mollema.

Hoogtestage 

Je kunt de progressie van een coureur in twijfel trekken. Ook die van Mollema. Maar, legt hij meer dan eens uit, niet alle groei komt uit de medicijnkast. Hij trainde zich een ongeluk voor deze Tour, ging speciaal op hoogtestage in de Sierra Nevada en koos zijn piekmomenten nauwgezet uit in aanloop naar deze jubileumeditie. “Je weet natuurlijk nooit hoe goed je zou zijn als je niet naar de Sierra Nevada was gegaan. Ik weet in elk geval dat wat ik dit weekeinde heb laten zien, ik nog nooit op dit niveau heb getoond.”

Imago bijstellen 

Lang bestond het beeld van Mollema als een eigenzinnige flierefluiter die maar wat aanrommelde als wielrenner. Dat imago verdient bijstelling, meent hij. “Ik doe dingen op mijn manier.  Ik mag misschien relaxed overkomen maar ik weet hoeveel werk in hierin steek. Ik weet ook waarvoor al die harde trainingen van de laatste maanden bedoeld zijn. De jonge coureur ruilde een paar jaar geleden de harde Hollandse wintermaanden in voor een aangenamer verblijf in de buurt van Alicante. Niet vanwege de zon maar vanwege de cols. “Ik wist zeker dat als ik de volgende stap wilde zetten, ik in de bergen moest gaan trainen. En ik heb daar veel minder afleiding dan in Nederland. Ik kan er met fietsen bezig zijn in plaats van met familie en vrienden.”

Opoffering en Tourkoorts

Opoffering. Het is de ondertoon in veel van zijn woorden. Of het het waard is moet je anderen vragen, vindt hij. Trots dan, op wat hij tot nu toe bereikt heeft? “Mwwa, het is meer dat ik blij ben met mijn ontwikkeling en hoe mijn carrière verloopt. Wat ik in de Tour tot nu toe laat zien, zou ik nooit hebben kunnen doen als ik er niet alles voor had gedaan. Wat hij en ploeggenoot Laurens ten Dam in Nederland losmaken, gaat in grote lijnen langs Mollema heen. “Ik ben niet bezig met de vraag of ik de mensen een mooie zomer geef. Daarentegen kan ik mij wel voorstellen hoor, dat het in Nederland leuk is om de Tour te volgen. Maar als het over jezelf gaat, kijk je er toch anders naar.”