Tekst: Dan Rolandus

Iris Slappendel en Aniek Rooderkerken reden in de overkapte ligfiets Velox7, met onder meer UPS als hoofdsponsor, op de ruim 5 kilometer lange afgesloten snelweg tussen Helmond en Nuenen ieder twee runs. "Het streven was 80 kilometer per uur te halen. Aniek reed in de eerste run 82 kilometer per uur en ik kwam na 78 in de eerste run tot 83 kilometer per uur in de tweede beurt. Het was heel gaaf, maar ook heel eng. Het ging heel goed, maar het zal in Amerika nog 40 kilometer harder moeten. 40 kilometer op een gewone fiets is al hard, dus ik kan me er dan ook niets bij voorstellen dat je trappend 120 kilometer of harder kunt rijden. Het is uiteindelijk prettig dat je elke keer wat harder rijd en ook hoe de fiets er op reageert" aldus Iris Slappendel.

Mailtje

De grote uitdaging om deel te nemen aan het project overkapte ligfiets begon vorig jaar. "Ik kreeg in oktober een mailtje of ik geïnteresseerd was mee te doen aan een project van het Human Power Team van de TU in Delft en de VU van Amsterdam en dat maakte mij nieuwsgierig’" gaf Iris Slappendel daarmee aan wel oren te hebben naar de uitnodiging van deze uitzonderlijke uitdaging. ‘wekte de beide universiteitsteams. "Ik ben vervolgens bij hen langs geweest op de Bike Motion in Utrecht waar zij mij uitleg hebben gegeven het te volgen project met als uitgangspunt in Nevada het wereldsnelheidsrecord voor vrouwen aan te vallen. Ik was net gestopt met de wedstrijdsport, maar natuurlijk nog fit genoeg om deze nieuwe uitdaging aan te pakken. De selectieprocedure met diverse testen was best pittig. Aniek Rooderkerken (wielervereniging CS030 uit Utrecht, DR) en ik bleven over uit een groep van dertig gegadigden. Wij hadden de betere wattages en met 1.74 dezelfde lengte."

 Computerspel

Het team van Human Power Team telt vierentwintig studenten en het team van de Vrije Universiteit Amsterdam is vier man sterk. "Ik ben half december begonnen, zoals in Delft met 3D-metingen om met camera een beeld van de renner te krijgen", gaat de 32-jarige inwoonster van Ouderkerk aan den IJssel verder. "Je kunt het vergelijken met de aerodynamica rond de ontwikkeling van het tijdritpak van Tom Dumoulin. Je moet immers precies in de aerodynamische ligfiets passen. Bij de VU in Amsterdam wordt voornamelijk het fysieke deel met diverse testen afgewerkt. Ik deed daar veel aan krachttraining en kreeg van hen een ligfiets waarmee ik door de polder (langs de IJssel van de Krimpenerwaard, DR) kon oefenen. Ik ben in februari op de Velox4 gaan oefenen. Je moet in zo ’n aerodynamische ligfiets leren fietsen. Trappen is de enige overeenkomst met het wielrennen. Het heeft niets met racefietsen te maken, dus heeft het heel wat voeten in aarde gezet om de ligfiets tot een vertrouwt object te maken. Je moet in evenwicht blijven liggen om de balans te houden. Na een aantal trainingen met crashes en een lekke band heb ik het uiteindelijk onder de knie gekregen. We hebben getraind op industriegebieden, het vliegveld Valkenburg en het RDW testcircuit in Lelystad. Je word een aangeduwd en een skater help je verder in gang. We trainen sinds anderhalve maand in Lelystad op de Velox7. Het is nu zaak om snelheid te gaan maken. Ik pas precies in de aerodynamische “koker”, heb een zuurstofmasker op met een pijpje naar buiten. Het nadeel is dat je niet naar buiten kunt kijken. Er zijn boven op de ligfiets twee cameraatjes gemonteerd waarmee je in de “cabine” op twee LCD schermpjes kunt waarnemen waar je bent. Maar met een gangetje van 70 kilometer per uur naar buiten kijken kan niet, je rijdt dus gedeeltelijk op de gok. Al met al lijkt het meer op een computerspel dan op een fiets."

Acclimatiseren

Er strijken in september talrijke teams uit de hele wereld neer op de Battle Mountain in Nevada. "Het is een groot evenement met alles erop en eraan’, gaat de voormalige renster van achtereenvolgens Ondernemers van Nature, Vrienden van het Platteland, Team Flexpoint, Cervelo Test Team, Cervelo-Garmin, Rabobank, Bigla en United Healthcare, verder. ‘We zijn na zeven evenementen het eerste vrouwenteam van Nederland dat een poging gaat ondernemen het wereldsnelheidsrecord van 121,81 kilometer per uur (van de Française Barbara Buatois in 2010, DR) te verbeteren. We gaan met twee vrouwen omdat de organisatie het risico van uitvallen door ziekte of andere ongemakken wilt voorkomen. Daarnaast is er ook twee keer zoveel kans om het record te verbreken. We gaan tien dagen vooraf aan het evenement naar Nevada om vanwege de hoogte (1400, DR) te acclimatiseren. We moeten op de eerste dag een tijd zetten. We proberen, gelet op de wind en de temperatuur, op een traject van circa 8 kilometer ’s ochtends of ‘s avonds een zo’n gunstig mogelijke startpositie te bemachtigen om op topsnelheid te komen. Over een strook van de laatste 200 meter moet dan de topsnelheid gemeten worden."

Duizendpoot

Iris Slappendel is een ondernemend persoontje. Zo onderwerpt de Zuid-Hollandse met haar onderneming IRIS Concept & Design exclusieve wielerkleding die zij presenteert op de website www.i-ris.cc. "Ik ben nu bezig aan de collectie voor de winter en hoop dat ik het kan uitbouwen. Het is kleinschalig, want ik maak alles zelf, biedt het aan op de website en levert wereldwijd."Daarnaast zit zij in de UCI atletencommissie en Roadcommissie, is bestuurslid van de Vereniging voor Beroeps Wielrenners (VVBW) en nog een aantal activiteiten. "Ik leid een druk leventje. Ik ben niet voor niets gestopt met profwielrennen, hoewel ik bij enkele teams zo kon tekenen. Ik wil blijven fietsen, maar dan voor mijn plezier en als het uitkomt. Optrekken en een wijntje of biertje drinken met mijn vrienden en familie is ook leuk. Ik was nog fit voor de strandraces (Zij behaalde podiumplaatsen op Texel, de beachraces van Noordwijk, ’s-Gravenzande en Castricum, DR). Ik trainde nog steeds. Totdat het project Nevada er tussendoor kwam. Ik ben opgeleid tot industrieel ontwerper, dus de technische en wetenschappelijke kant van het hele project heeft mijn interesse. Qua fysiek en techniek de grenzen opzoeken. Dat vind ik interessant. Ik ben de renster om daarin mee te kijken. Maar ik ben inclusief het reizen naar Lelystad of Amsterdam zo ‘n 25 uur per week in training voor Nevada. Als ik van te voren had geweten dat het me zoveel tijd en energie zou kosten, had ik er nog wel wat langer over nagedacht om de uitdaging aan te nemen. Maar nu het zover is, gaan we er natuurlijk voor."De studenten van het Human Power Team van de TU Delft en VU Amsterdam heeft de test op de snelweg van de A270 uitgevoerd in samenwerking met smart mobility testomgeving MobilitymoveZ.NL.

Foto: HTP