22

2014

Op de vleugels van de Britse Tourwinnaars zoekt de Parijse directie de Engelse markt op met een Grand Départ rond Leeds, in Yorkshire, met ritten naar Cambridge, Sheffield en Londen. 

Jolly om weer met de Tour in Engeland te zijn, al is het niet meer voor de Radio. Het beleid voorziet niet meer in mijn verslaggeverspost en mijn betrokkenheid bij de Tourstart van Utrecht werd al te bezwaarlijk geacht. Chris Froome moet al voor de keien van Arenberg na een valpartij de ronde uit. In de stromende regen rijdt Lars Boom naar zo’n zeldzame Nederlandse ritzege. Daags erna schud ik in het technische park de hand van een niet zo populaire Fransman: Francois Hollande. Vincenzo Nibali heeft te weinig tegenstand en wint de Tour soeverein.

2017 AUBERGE SAINT ANTOINE   BRIANçON

Uit Orange dan maar weer op een lange omweg naar de Alpen. Neem me voor om dit voor 2018 beter te plannen, eventueel. Het is kalm rijden, zonder files, maar het duurt me te lang, opnieuw over de Lautaret. Eenmaal in Briançon aarzel ik of ik de omleidingsroute omhoog neem. Doe het toch, ik kan nog altijd omkeren. De weg is leeg, op wat klimmende fietsers en wandelaars na. Het is wel uitkijken voor de diehard-fietsers die naar beneden komen. Anderhalve kilometer voor de top staat een functionaris in het groen. Het is hier parkeren en verder omhoog lopen. Daar heb ik geen zin in. Eenmaal beneden is er een groot scherm in Hotel de la Gare. Er zitten veel wielertoeristen te kijken. Het wil me maar niet boeien. Oninteressante vluchters en dan pas op het laatst een soort van strijd tussen Bardet en Froome. Barguil scoort andermaal voor Sunweb. Twee semi-Nederlandse zeges achtereen in de Alpen...Beneden in Briançon kom ik bij de omleiding vanaf de top terecht. Het is de verkeerschaos naar beneden die ik niet wilde. Duizenden fietsers komen de stad in gedaald. Dan de claxons van de motoragenten. Twee auto’s van Sunweb krijgen ruim baan. Eerst een met Matthews, de volgende met Barguil.

23

2015

Grand Départ Utrecht. Samengang van gepassioneerd stadsvuur en enorme hitte. Bij de verwezenlijking van een droom is alles als elders, bij welke start ook, maar nu is het anders, want bij mij om de hoek. Het voorprogramma is al uitgemond in een festival vol culturen. Als de karavaan echt in de stad neergestreken is houd ik het bij herhaling niet droog. Het had lang geduurd, maar ik wist het van meet af aan: Utrecht kan de Tour aan. Het is te zien aan de Jaarbeurs. Het hele wagenpark kan erin en het publiek mag zich in een hal vergapen aan de reclamekaravaan. Het is té warm bij de proloog. Tienduizenden fans, vooral de oudere, zien ervan af om naar Utrecht te gaan. Ik heb er zelf ook last van. Het vervelendste is er niet overal te kunnen zijn, in mijn eigen stad. ‘C’est la folie,’ hoor ik Christian Prudhomme zeggen in het Village Départ op het lelijke parkeerterrein. Daags erna dan het défilé voor de eerste etappe. Opnieuw tranen in mijn ogen als ik met Loes naast me onder de Domtoren door rijd. Froome wint in Parijs.

2017 VILLA AURENJO   ORANGE

Eerst een stuk van de etappe, na het vertrek uit Embrun. Dan door mooi Provence-landschap alvast naar Marseille. Voor het eerst rijd ik naar boven op de Montée de la Bonne Mère. Het is een bochtige, gemene klim onder de indrukwekkende Basiliek Notre-Dame de la Garde. Televisiemensen zijn er al bezig met kabels. Toeristen rijden er rond in treintjes. Op tijd in Salon-de-Provence. In de perszaal zie ik oude en nieuwe collega’s. Het wordt geen massasprint op de Boulevard Maréchal Foch. Noor Boasson Hagen soleert naar een welverdiende slotzege. De avond brengt me een authentiek Frans dorpsdiner, samen met Gerdien van Villa Aurenjo

24

2016

De Tour moet nodig weer eens starten in eigen land en doet dat in la Manche, voor het eerst in de Normandische kuststrook, zo beladen met de geschiedenis van D-Day. Het wordt andermaal een zekere zege voor Froome, maar er wordt leuk werk gedaan door Bauke Mollema en Tom Dumoulin. De Groninger moet op het laatst een hoge klassementspositie opgeven. De Limburger behaalt een historische zege op Andorra, in stromende regen.

2017 PAVILLON MONTMARTRE   PARIJS

Ruim voor het begin van de tijdrit naar de Franse hoofdstad. Eerst kijken naar Kilometer 0 van zondag, tegenover Réveil Matin, de herberg waar de Tour van 1903 is gestart. Hij staat er nog steeds bij, met herdenkingsplaquette op de muur. Er hangen donkere wolken, het regent. Het mag wel even, na dagen vol hitte. Op de snelweg vertellen de collega’s van RMC hoe de tijdrit verloopt in Marseille, stad die steeds verder verwijderd raakt. Drama! Bardet stort in op de klim naar de Basiliek. Hij houdt nog maar een seconde open om derde te blijven in het klassement. Froome slaagt er niet in om de etappe te winnen. Ik kom rond negen uur aan in Montmartre. Een soort thuiskomen is het. Eerst eten in de Padam Padam, daarna werken aan de laatste stukken.

 25

2017

Ontbijt met koffie, jus, croissant, ham en eieren op het terras van Le Saint Jean, vertrouwd eindpunt aan de Abesses, beneden in Montmartre. Op weg naar huis. Voor mij geen Champs deze keer. File bij Lille, te ontwijken via Tourcoing. Ik ben op tijd thuis om de toptelevisie te zien van de miraculeuze slotzege van Dylan Groenewegen. Hij gaat te vroeg, is het gevoel, maar daverende Dylan maakt de Tour van 2017 geweldig af voor Nederland.