11. 1997

Met Fedor den Hertog naar startplaats Rouen, waar hij in 1977 een etappe won. Henk Angenent is er ook, winnaar van de Elfstedentocht, begin van het jaar. Met secretaresse Fabienne Dalla Serra regel ik eremedailles voor Fedor en Henk, hen uitgereikt door Jean-Marie Leblanc. Jeroen Blijlevens wint in Marennes, met concurrenten als Erik Zabel en Mario Cippolini. Richard Virenque en Marco Pantani laten zich zien als klimmers. Duitsland beleeft het wonder van de eerste Tourwinnaar van eigen bodem, een rossig joch uit de DDR-school: Jan Ullrich.

2017 HOTEL DES BARRIS, PÉRIGUEUX

Nare tijding voor Nederland: Robert Gesink valt al snel en moet uit de Tour stappen. Hij is niet het enige slachtoffer in een etappe vol spanning en gevaar. Ik volg het eerst in de auto, op de ruim 800 kilometer lange rit naar de Périgord. De opwinding golft uit de radio in de integrale uitzending van Radio Monte Carlo. Ook Geraint Thomas moet na een valpartij uit koers. Op een televisie in Orleans zie ik de vreselijke smak van Richi Porte. De finale komt met verschillende perspectieven. Wordt het Barguil? Hij gaat alleen over de top van de Mont Chat, maar beneden haalt Romain Bardet hem in. Ook hij redt het niet, hij wordt bijgehaald door een kleine groep met Chris Froome. Barguil lijkt alsnog de sprint te winnen, maar het wordt toch Uran – andermaal millimeterwerk. Nog dik drie uur rijden. Om negen uur bij het hotel. In Périgueux is nog een goede keuken open.

12. 1998

Het is heel aangenaam om te beginnen in Dublin, maar daar komt ook al meteen het kwaad boven waardoor de ronde de geschiedenis in zal gaan als Tour Dopage. Het gekke is dat Félix Lévitan er rondloopt als speciale gast: de voormalige Tourdirecteur, dik tien jaar eerder wegens financiële malversaties weggestuurd. Dit soort verzoening wordt drastisch ingehaald door de totale ontmaskering van alle kwaad. Een nieuwe generatie onderzoeksrechters heeft maling aan de onaantastbaarheid van het instituut Tour. Hun prioriteit is handhaving van de dopingregels. We zijn niet meer bezig met sportjournalistiek. Sommige wielercollega’s knappen af. Dag na dag wordt het posten bij hotels, na weer een politie-inval, ook bij TVM. Cees Priem gaat in Pamiers de bak in, het houdt niet op. Geen feest, deze Tour. Op een van de laatste dagen tref ik in het Village Départ een renner die net van kanker is hersteld: Lance Armstrong. Hij heeft helemaal niets met al dat epo-gedoe te maken, schijnt het.

2017 MAISON D’ANGLE EYMET

Rustdag vol werk. Regen. Ik hoor geklepper op mijn voorruit. Oud euvel bij dit soort weer: mijn volgsticker begint los te laten. Repareer het met ducktape, maar die laat ook snel los. Het raam is te vochtig. Dus eerst een doek eroverheen en dan weer tape. In Bergerac naar de persmeeting van Sunweb. Het is het drukst rond oogappel Barguil. Verder vooral het beeld van rondhangende renners. Mijn B&B in Eymet is van een Engels echtpaar. Leuke mensen. Meneer vertelt enthousiast over het versieren van deze bastide. Al maanden zijn ze er mee bezig geweest.

13. 1999

Terug in Puy du Fou, voor wat de historische terugkeer van Armstrong zal blijken: de Tour de Lance. Eerlijk: ik behoor tot de volgers die denken dat hij na zijn persoonlijke herstel, samenvallend met de Tour Dopage van ’98 onmogelijk kan terug keren als bedrieger. Ongelooflijk, onwaarschijnlijk – dat is de gedachte. Armstrong oogst des te meer ontzag door bij zijn terugkeer naar de Tourwinst te rijden. Ik ga daar in mee, maar de collega’s van Le Monde krijgen argwaan. Op de afsluitende persconferentie hoor ik de kritische vragen van een Britse collega: David Walsh. Armstrong wimpelt ze bars af.

2017 LE RELAIS DU CHÂTEAU     GRIGNOLS

Tussen Périgueux en Bergerac wordt de routine van een gladde rit afgedraaid. Koren op de molen van de klagers die het allemaal maar saai vinden. Dat is niet de zorg van Marcel Kittel, overduidelijk de beste sprinter. Al ruim voor de streep begint hij zijn armen te heffen. Nederland mag blij zijn met een derde plek voor Dylan Groenewegen. Voor de micro van RMC vertelt Warren Barguil dat hij mooie kastelen en wijnvelden langs de weg heeft gezien. Op weg naar mijn hotel in Grignols luister ik niet goed naar mijn TomTom-juffrouw. Op de omweg die ik nu maak krijg ik wel het mooie kasteel boven te zien. 

14.

2000-2006

Ik ben uit koers. Al langer was ik de straatdienst in de Tour zat – dat malle gehijg achter een renner aan die zojuist verdienstelijk heeft mee gezeten in een kopgroep. Gekkenwerk. In Hilversum valt het besluit om ermee te stoppen. Het zij zo, maar ik wil mijn gesproken column toch niet kwijt. In een slapeloze nacht bedenk ik Bar Tabac le Sport. Daarvoor ga ik bij Parijs-Roubaix kroeggeluid halen. Tijdens de Tour wordt het in gestart als Tom van ’t Hek naar me overschakelt voor mijn ‘bespiegelingen’. Het is een groot plezier, met een vleugje Blondin, groot voorbeeld uit Frankrijk. Dit is nou echt radio – de verbeelding. Geen luisteraar ;8die door heeft dat ik niet in een Franse kroeg, maar naast Tom zit. Zo zal het de komende jaren gaan. De Bar Tabac wordt na twee seizoen gesloten tegen mijn wil. Ik kan verder bij Online, totdat de collega’s van het Radio 1 Journaal het een goed idee vinden om het weer op de zender te doen. Een groots Hilversums draaien en keren. Terzijde ben ik op particuliere basis op 5 januari 2002 met kroegvriend Jan Fokkens begonnen aan een lobby voor een Tourstart in Utrecht.

Het zijn de jaren van de dictatuur Armstrong. Als de Tour in 2001 uit Duinkerken vertrekt, koppel ik de Texaan aan de beruchte toren bij de haven: de Leughenaer. Nóg is er geen bewijs voor bedrog. Bij het verschijnen van LA Confidentiel van David Walsh en Pierre Ballester in 2004 is het wel duidelijk, zij het uit indirecte getuigenissen. Armstrong is een geslepen, bluffende fraudeur. Dat maakt zijn aanhoudende dominantie extra vervelend. Hij blijft wel een goeie coureur, ook tactisch. Gelet op het feit dat alles om epo draait is hij de beste.

Voor Nederlandse dagsuccessen zijn er Erik Dekker (3x in 2000), Michael Boogerd (la Plage 2002) en Servais Knaven (Bordeaux, 2003). Maar deugt het bij Rabobank eigenlijk wel? We weten het nog niet. In 2005 verschijnt mijn bundel Bar-Tabac le Sport. Er zullen er nog een paar volgen.

2017 LE PETIT CHATEAU    GAYON

Eymet stroomt vol voor de Tour. Het is druk op de Boulevard National. Eerst over het parcours dan en daarna over de Autoroute naar Pau. Het wordt weer Kittel. Groenewegen nu twee. Mooi!

15

2007 

In het voorjaar komt redactiechef Bert van Slooten bij me met de vraag: ‘Wil je weer een column doen tijdens de Tour?’ Van je goede collega’s moet je het hebben.

‘Natuurlijk,’ zeg ik.

‘Okay, dan zoek je het maar uit met de verbindingen.’

Ik vat deze wenk op als een aanmoediging om voor het eerst in zes jaar terug te keren in de Tour. Daarom leer ik nu heel snel om te werken met Wifi. Dan ben ik niet afhankelijk van wagens aan de finish en loop geen collega’s voor de voeten. Het is heerlijk, om te beginnen in Londen. Drie weken werken met de geluiden van de dag, als onderdelen van mijn verhaal.

Hilarisch wordt het na de Alpen, als vrijwel de Duitse televisiezenders ARD en ZDF opkrassen wegens doping van Duitser Patrik Sinkewitz. Onthutsend dan, de ontmaskering van Vinokourov (bloeddoping). En beslist totaal schokkend, als Theo de Rooij geletruidrager Michael Rasmussen weg stuurt, met nog een paar dagen te gaan naar Parijs. Alberto Contador krijgt de Tourzege cadeau, met dank aan Rabobank.

2017 LE PETIT CHATEAU, GAYON

Zie de mannen kraken in de Pyreneeën. Eerst Quintana, dan Contador – reputaties gaan aan flarden.  Dat zijn de harde feiten van een Koninginnerit zonder echte strijd. Dat verandert aan het slot. Froome kan het zich eerst nog veroorloven om uit de bocht te vliegen. Het brengt hem verder niet uit zijn evenwicht. Leuke poging van Bennett, vlak voor een aanval van Aru. Dan gaat Bardet en moet Froome lossen. Zijn verwachte machtsvertoon is uitgebleven. Dat is het mooiste van de dag. Hier houd ik van. De Tour ligt weer helemaal open.

16

2008

Redactiechef Bram Gaillard vraagt me terug bij Radio Tour de France. Van oude vrienden moet je het hebben. Ik ga op Bram’s aangeven de buitenlandse deelnemers volgen en de strijd om het geel. Voor de Grand Départ in Brest is het een toptreffen van burgemeesters: Aleid Wolfsen van Utrecht en Ivo Opstelten van Rotterdam. Beide zijn ervan overtuigd dat ze de Tourstart van 2010 zullen binnenhalen met een verfijning van de contacten met de Fransen. Marc Cavendish werkt goed aan de verhoging van zijn sprintscore. Kleine renners als Beltran, Piepoli en Ricco worden betrapt op doping De strijd om het geel gaat tussen de Schleck-broers, Cadel Evans en Carlos Sastre. De Spanjaard wint de Tour.

2017 HOTEL EYCHENNE SAINT-GIRONS

Het wordt een korte bergrit. Leuk om het hele parcours af te leggen. Veel graapig uitgedost volk langs de kant. Slechte verbindingen, dat ook. Even stoppen om tv te kijken in Massat. In Café Maxil zit het vol met oude kerels voor de buis. Het strijdbeeld is duidelijk. Contador voorop met Landa, daarna een groep met Quintana en Barguil, het peloton met het geel niet veel achter. Dan de Mur de Péguère op. Halverwege zie ik alleen nog agenten staan. Ze loeren de bermen af, of er toch nog volk omhoog komt klauteren. De weg is hier heel smal. Hij is domweg verboden voor het publiek. Ik sms dat aan Fred Adam van RMC en verdraaid: vier minuten later vertelt hij live dat zijn Nederlandse collega hem heeft ingelicht over de lege col.

In Foix wordt het op de nationale feestdag extra feestelijk door de ritzege van Barguil. Toch ook weer leuk voor Sunweb!