Donderdag 06 juli 2017

Blog - "Hebben jullie misschien bier? Nee? Een hele rare vraag dan misschien, maar kun je me een tientje lenen? We hebben alles beneden en geen geld bij ons. Ik moet mijn item afsluiten met een biertje." Fillemon Wesselink kijkt me vragend aan en ik grijp meteen naar mijn portemonnee en steek de presentator 20 euro toe. Wie ben ik om een tv-uitzending in de war te schoppen? 

 We staan op nog geen 50 meter van de finish op de Planche de Belles Filles en het is een gekkenhuis. De eerste aankomst op een berg gaat het algemeen klassement overhoop gooien, dat is zeker. Vanmorgen vroeg fietsen we vanaf de camping omhoog, mijn twee Amerikaanse reisgenoten op krakkemikkige fietsjes die bij de huurcamper horen, ik op mijn meegebrachte racefiets. Hard gaat het niet, de weg omhoog is vergeven van het volk, hele meutes zoeken lopend of fietsend een weg omhoog, af en toe wat ruimte maken als er weer een touringcar met VIP's de berg opgereden wordt. Als ik een midden op de weg lopende dame uitleg dat ze beter aan de kant kan lopen, ik werd net ingehaald door een auto van Eurosport die met een piepende banden omhoog vloog, krijg ik een hele scheldpartij in het Frans om mijn oren. De strekking? "Ze kunnen ###verdomme ook gaan lopen!" Uiteindelijk moet ik op 500 meter van de finish van de fiets. De breedgeschouderde Gendarme is resoluut, afstappen en verder lopen. Bugger, ik was dolgraag doorgereden naar de finish.

 Dit is mijn eerste bergetappe in de Tour de France en ik voel, uren voordat de eerste renner aan de voet van het klim verschijnt. Op de top een bont gezelschap uit ontzettend veel landen en ik voer in zeker vier talen gesprekken, ik tolk voor mijn Amerikaanse vriend Mike Valenti, onderdeel van mijn PR-job hier. Het is een goede dag, we zijn live op de Franse tv, zitten vanavond in Tour du Jour, hadden topfotograaf en Tour de France etappewinnaar Leon van Bon voor een portret langs en staan morgen in de lokale krant. Als de koers ontploft op de klim schiet ik naar voren, dit wil ik zien. Het is een spannende finish begrijp ik uit de luidsprekers. Uiteindelijk is het de Italiaan Aru die in de nationale kleuren de winst pakt. Voor Froome is het ook een goede dag, hij pakt de gele trui. Eerlijk gezegd had ik gehoopt dat hij op het 13% stuk van de klim fietspech kreeg, ik heb het niet zo op deze Brit die zich zo focust op deze koers dat hij andere laat liggen. Hij is me te wetenschappelijk en ik mis de emotie. Nou ja, 'Froomy' heeft 8 seconden voorsprong, en we hebben morgen een sprintetappe in Troyes. We gaan het zien, ik ben er in ieder geval bij, aan de meet in de stad waar ooit, in het jaar 451, Atilla de Hun werd tegengehouden door bisschop Lupus.