Tekst en foto's: © Jeroen Wielaert

1 1987

Het mirakel geschiedde. Voor het eerst in koers voor Veronica-Sport-reportages over de Tour, om te beginnen in de Pyreneeën. Het is voor een week. Na een lange treinreis in Bayonne ingestapt bij Bennie Ceulen. Vuurdoop in de Pyreneeën. Kicken! Een andere debutant, Erik Breukink, wint de etappe in Pau.

2017  DÜSSELDORF

Dertig jaar later. Van Poppel en Breukink staan niet aan de start in Düsseldorf. Roompot behoort helaas niet tot de elite. De Salle de Presse is in Halle 3. De reünie kan beginnen. Ik schud de hand van Philippe Brunel, sinds 1976 in de Tour voor L’Equipe. Raymond Kerckhoffs is er, ooit de jongste, met collega Hans Ruggenberg, Leon de Kort, Peter van Leeuwen en zowaar ook: de oude Cor Vos. 

In het hotel mis ik mijn mobieltje. De herinnering gaat terug naar Rouen, 1997. Eindeloos naar een portemonnee zoeken in de auto. Hij lag op het dak. Net als het mobieltje, deze keer. Moet hebben geholpen, als herinnering. 

De ploegenpresentatie is in de Altstadt, op en rond de Burgplatz. Het staat er goed vol, maar er zitten ook heel veel mensen op de terrassen naar de TV te kijken voor Duitsland-Mexico. Het wordt eten bij Picasso, in de Schneider-Wibbel-Gasse. Na de eerste column nog even de oude stad in. Het is er een en al discodreun en Bratwurststank. Geen wielersfeer. Goed om te overdenken op het terras van Villa Wahnsinn.

2 1988

Bij de presentatie in Nantes, voor mijn eerste hele Tour, met collega Peter Schuiten in de Opel Omega. Het Nederlands Elftal is net Europees Kampioen geworden in Duitsland. Daarom presenteert Panasonic zich in Oranje voetbalkostuums. Gek, de witte dijbenen van Henk Lubberding en Peter Winnen onder die voetbalbroekjes. Steven Rooks wint op Alpe d’Huez. Ik geniet ervan om On the Road te zijn, en van het contact met de renners, de ploegleiders, het samenspel met de collega’s – heel het hectische circus, een zomerse werkelijkheid van drie weken. Dat gaat verder dan simpelweg de wedstrijd volgen, van etappe tot etappe. Het is een nomadische manier van reizen die me goed past. De Tour komt na de Pyreneeën in het teken te staan van de dopingaffaires rond Pedro Delgado en Gert-Jan Theunisse. De Spanjaard ontsnapt door tegenstrijdigheid van reglementen.

2017 DÜSSELDORF

Ik rijd Düsseldorf door om de verschillende plekken van vertrek, aankomst en vertrek te bekijken. De Rotterdamer Strasse is niet meer dan een kaarsrechte asfaltweg evenwijdig aan de Rijn. Op de Burgplatz is het gezellig druk, met leuke shows op het presentatiepodium van de Tour. Ik begin Düsseldorf te kennen als een levendige, culturele grootstad vol mooie en lelijke gevels, doorsneden door de Kaiserallee. Lekker naar de Griek op de Bismarckstrasse.

3 1989

Met Jacques de Krom naar de Tourstart in Luxemburg voor Veronica Tourradio. Breukink wint er de proloog en komt in het geel, dat hij al snel weer verliest. Op de Aubisque zie ik in mistflarden een eenzame Spanjaard op kop langskomen: Miguel Indurain. De grote revanche van Theunisse komt op de Alpe d’Huez. Hij wint na een lange, lange solo, begonnen op de Galibier. Onze gast Martin van Rooyen, dan topman van de KNVB, staat uit het dakraam te genieten. De ronde sluit historisch af met 8 seconden verschil tussen Greg LeMond en Laurent Fignon. Ik ben er niet meer bij in Parijs. Mijn pijp was plotseling leeg. Halverwege de zondagmorgen rijden we naar huis. We moeten het op de radio horen. 

2017 DÜSSELDORF, LONGWY

De Rheinische Post heeft op de zaterdagmorgen een commentaar over de kostendiscussie in Düsseldorf. Komt me bekend voor uit Utrecht. De krant concludeert dat de gastvrijheid van de stad breed wordt getoond. Geen woord over hoe hij op de wereldkaart wordt gezet. Het is druilerig bij de proloog. Veel gedoe om binnen te komen in das Dorf Départ, vanwege het loeren in tassen. Eenmaal binnen hoor ik van een Utrechtse bekende dat er langs de weg in geen enkele tas gekeken wordt. Ben alweer op weg naar Longwy als ik op de radio hoor dat Valverde snel uit koers gestort is. Ook routiniers kunnen vallen in de regen. 

Moet niets hebben van het gereserveerde Hotel Première Classe in laag Longwy. Gelukkig heeft Logis Hotel du Nord nog een kamer, vlak bij het plein van de aankomst, twee dagen verder. Het leven van een vooruitrijdende verslaggever zit vol verrassingen.

4 1990

Grand Départ in Futuroscope, themapark van de toekomst. Er wordt al vroeg Tourgeschiedenis gemaakt met een monsterontsnapping van vier man: Claudio Chiappucci, Steve Bauer, Frans Maassen en Ronan Pensec. Maassen wint. Bauer, Pensec en Chia dragen achtereenvolgens het geel. Bij de aankomst voor de Mont St. Michel krijg ik voor het eerst een zender op mijn rug voor finishinterviews in Radio Tour de France. Het gaat goed in het gedrang. Daags erna heb ik al een Nederlandse winnaar voor de micro in Rouen: Gerrit Solleveld. De hele ronde zijn de vedetten bezig om de achterstand van dag 1 goed te maken. Het lijkt een duel LeMond-Breukink te worden. Erik heeft een slechte dag op de Tourmalet. LeMond wint opnieuw de Tour.

2017 DOLE

Wandel wat rond voor observaties uit Longwy, aankomst van morgen. Dan de route naar Mondorf-les-Bains en Dole. Van de Autoroute af, om in Vittel de finish van Luik te zien. In de eerste bar staan de paardenkoersen op. In de tweede wil de juffrouw wel even schakelen van autoracen naar de Tour. Er kruipt een vlieg over het scherm. Die blijft midden in de wijd open mond van Kittel zitten bij zijn tiende Tourzege. 

Het gereserveerde hotel is te ver van het centrum van Dole. Gelukkig is er nog een kamer in La Cloche, midden in het centrum.

5 1991

De Tour gaat weg uit Lyon. Daar lees ik in L’Équipe iets over de diepe innerlijke woede van Theunisse. Maar de hoogtijdagen van het Grote Duo met Rooks zijn voorbij. In Valenciennes en Argentan krijg ik in week 1 Jelle Nijdam en Jean-Paul van Poppel voor de microfoon als etappewinnaars. LeMond draagt een aantal dagen het geel, maar met het overdragen aan een nieuwe heerser: Miguel Indurain. Geen Nederlands feest meer op Alpe d’Huez: Gianni Bugno wint.

2017 VESOUL

Eerst naar Nantua, voor mijn rubriek in NPO-Radio1.nl en ToutdeFrance. Ann het meer wordt het een mooie start daar voor de zware bergrit van komende zondag, met de Grand Colomier en de Mont du Chat. Op de weg terug naar het noorden steek ik af naar Bourg-en-Bresse om de aankomst in Longwy te zien. Ook daar zie ik alleen paarden rennen op televisie. Wat hebben die Fransen toch? Houden ze niet van de Tour. Nog een kleine 20 kilometer en een bar, tweehonderd meter verderop. De televisie staat uit, maar de charmante bardame zet hem graag voor me aan. Een paar Fransen aan de toog kijken graag met me mee. Peter Sagan wint met gemak, ondanks een loslatende schoen. Volgende keer gaat hij op blote voeten.

In Vesoul staat mijn Hotel du Lion pal aan het startplein van de rit van komende donderdag naar Troyes. In een zijstraat is een restaurant naar het model van de eethuizen in Lyon: een Boit Lyonnais. De eigenaar en kelner maakt er een geweldige act van met zijn krulsnor.