Tekst: Roy Schriemer

Blij verrast was Ensing met de interesse van Chloe Hosking om haar bij haar nieuwe werkgever Alé Cipollini in te laten lijven. “Ik moet zeggen dat ik niet eens heel veel contact met haar had voor dit jaar, ik kan me een gesprekje van een paar minuten in de Route de France herinneren. Maar het was haar ook om mijn wielerkwaliteiten te doen. Ik was haar opgevallen als een renster die heel allround is, maar ook bereid is zich op te offeren voor een ander. Ik had op dat moment meer aanbiedingen en heb me wel heel goed laten voorlichten over de plannen van de ploeg. Als men vooral Italianen in de ploeg had, is zo’n overgang lastiger. Maar ze beloofden een meer internationaal team en dat klopt in de praktijk ook. De voertaal is Engels. Ik probeer wel wat Italiaans te leren, maar het communiceren gaat nu heel soepel.”

Eigen kansen

Hosking polste Ensing niet om alleen maar voor haar te knechten. “Nee, ik krijg ook zeker mijn kansen, zoals ook bleek in de wedstrijden die ik in Australië reed en in de Strade Bianche. Maar ik kan ook in haar trein tot mijn recht komen en/of een gat dichtrijden op een kopgroep. Ik ben te onervaren om echt één van haar laatste rensters in de sprint te worden, maar wil me zeker nuttig maken voor haar. Je gaat heel anders een wedstrijd in met een sterke sprinter achter de hand, iemand die het af kan maken. Dat biedt meer mogelijkheden. Ik voel me er goed bij om met nog meer ambitie de koers in te gaan. Zelf kende ik een goede winter. Ik reed geen World Cups in het schaatsen deze winter, omdat de schaatsbond ook anderen de kans wilde geven. Het zorgde voor een winter met minder reizen en meer fietsen. Ik heb een extra trainingskamp in Spanje kunnen doen en ben het seizoen vroeg begonnen in Australië (waar ze tweede was in de Santos Tour, red.). Ik merk dat het me goed heeft gedaan. In de Strade Bianche had er zeker meer in gezeten dan de dertiende plaats. Ik kende de finale niet goed en miste wat geluk. Ze lieten me niet rijden. Was dat wel gelukt, dan had ik een top-5 klassering kunnen realiseren daar. Nu hoop ik dat later in dit seizoen in een andere wedstrijd van de WorldTour te doen, het geeft wel vertrouwen die vorm van dit moment.”

Uitkijken naar thuiskoers

Ensing kijkt uiteraard uit naar haar thuiskoersen van dit weekeinde: de Ronde van Drenthe op zaterdag en de Drentse 8 op zondag. “Voor een wedstrijd als Drenthe ben ik altijd extra gemotiveerd. Natuurlijk kennen veel anderen het parcours ondertussen ook wel, maar ik kan zaterdag helemaal op de automatische piloot koersen. Weet precies wat er komt omdat we door mijn trainingsgebied komen. Ik verwacht een zware koers. Er liggen weer meer keienstroken in en de afstand – 150 kilometer – kan het ook zwaarder maken. Al moet je niet uitsluiten dat er nu wat rustiger gestart wordt om niet te vroeg met de krachten te gaan smijten. Ik vind het vooral leuk dat de teams meer aan elkaar gewaagd lijken. De dominantie van Boels-Dolmans van vorig jaar lijkt nu minder aanwezig. Dat geeft iedereen in de wedstrijd meer kansen, mij ook. En natuurlijk kunnen we als team ook Hosking uitspelen als het op een sprint dreigt aan te komen.” 

Hopen op EK of WK

Daarna is het zeker niet gedaan met de ambities. “Ik hoop ook in Gent-Wevelgem goed te rijden, daar stond ik al twee keer op het podium. In de Healthy Ageing Tour wil ik er een ritje uitpikken om een mooi resultaat neer te zetten, maar die wedstrijd rijd ik ook in functie van de Ardennen-klassiekers. De Waalse Pijl ligt me, ik was er al eens 13^e en 18^e. En ik kijk ook zeker uit naar de Amstel Gold Race en Luik-Bastenaken-Luik. Verder is het een doel voor me om een keer een EK of WK voor de Nederlandse ploeg te mogen rijden. Het niveau ligt hier zo hoog, de concurrentie is moordend, maar ik heb goede hoop dat ik met mijn huidige vorm een keer een kans kan maken. Ook omdat ik mezelf in het schaatsen en wielrennen al vaak heb laten zien als iemand die zich goed kan wegcijferen voor een ander.”

Foto's: © Sportfoto