Brand kreeg Chantal Blaak (tweede) en Annemiek van Vleuten (derde) op het podium. Ellen van Dijk zorgde voor een compleet Nederlandse top 4. "Dit geeft heel veel vertrouwen bij mij en bij de ploeg" zei Brand, die deze winter voor het eerst op het hoogste niveau actief was als veldrijdster. "Ik moest wel wennen aan mijn nieuwe rol, de ploeg hield me uit de wind en ik hoefde geen trap te veel te doen totdat het echt nodig was. Dan is het fijn dat je het zo af kunt maken." Brand viel aan nadat Ellen van Dijk en Elisa Longo Borghini op de Paterberg waren weg geredden. Dit gebeurde na een val van het Boels-Dolmans-duo Pieters en Majarus. "We sloten aan op de kasseienstrook De Lange Munte en vlak daarna ben ik gegaan. Het was misschien niet het moment dat je vooraf bedenkt, maar het voelde als het goede moment. Achter mij gingen snelle rensters als Blaak en Van Vleuten naar elkaar kijken en toen voelde ik dat ik een goede kans had. Ik hoop uiteraard deze lijn nog verder door te trekken dit voorjaar."

Blaak weer tweede

Chantal Blaak werd tweede, net als vorig jaar. Toen was het echter ploeggenote Lizzie Armitstead die haar vooraf ging. "Dit is natuurlijk anders, maar het was vandaag niet anders. In de slotfase zat ik alleen van voren en wist Sunweb het spel uit te spelen. Ik had weinig trek het gat naar Lucinda in mijn eentje dicht te rijden, natuurlijk heb ik toen gepokerd. Maar uiteindelijk zat er niet meer in dan deze tweede plaats. Dan moet je daar ook tevreden mee kunnen zijn, al strijdt dat gevoel nog altijd om voorrang met teleurstelling over het verliezen." Boels-Dolmans domineerde vorig jaar van begin tot eind, nu was de eerste overwinning voor een ander team. Blaak: "Je kunt daar niet direct conclusies aan verbinden, maar ik denk zeker dat er enkele sterke blokken aan elkaar gewaagd zullen zijn dit voorjaar."

Van Vleuten tevreden

Annemiek van Vleuten kon leven met haar derde plaats. "Ik heb nog nooit op het podium gestaan van deze wedstrijd, dit zegt me dat ik fit door de winter ben geworden. Ik heb natuurlijk ook al enkele koersdagen in de benen, omdat ik mijn seizoen Down Under begon.  Toen Ellen van Dijk en Longo Borghini gingen, stond ik geparkeerd op de Patersberg door de val van Amy Pieters. Later zagen we de twee koplopers rijden, maar kon ik aanvankelijk niet mee toen Lucinda Brand en Chantal Blaak in de achtervolging gingen. Later lukte dat samen met ploeggenote Amanda Spratt wel. Ik hoopte vervolgens dat we het gat op Lucinda Brand gezamenlijk dicht konden rijden, toen zij weg was gereden. Maar er werd gepokerd en toen moest ik me tevreden stellen met een podiumplaats. Ik denk dat dit een veelbelovend begin van een voorjaar is waarin ik veel ambities heb. Ik wil de komende weken constant goed zijn, maar kijk vooral uit naar de Ronde van Vlaanderen en de Amstel Gold Race."

Van Dijk glundert

Ellen van Dijk glunderde na afloop, hoewel ze net naast het podium greep. "Heel mooi dat Lucinda het af kan maken. Het is altijd heel bijzonder als je voor het eerst met je nieuwe ploeggenoten de koers in gaat. Je kunt er wel een goed gevoel bij hebben, maar het moet er ook uitkomen. Dat lukte. Ik was zelf vandaag ook heel sterk, het was niet mijn plan om al zo vroeg weg te rijden, maar toen het gebeurde, ben ik ervoor gegaan. Uiteindelijk sloeg Lucinda de beslissende kloof en hebben we hier een topdebuut."

Foto: © Sportfoto