De 31-jarige wielrenster trok de witte leiderstrui aan na haar overwinning in het algemeen klassement van de Amgen Tour of California in mei en stond deze niet meer af tot het einde van de 17 wedstrijden durende cyclus in september. 

"Bij Boels-Dolmans bekijken we het van koers tot koers en proberen we iedere wedstrijd het best mogelijke resultaat te behalen", aldus Guarnier. "Het maakt daarbij niet uit of ik dat ben of een van mijn teamgenoten: het team staat voorop. Dat ik deze wedstrijd heb kunnen winnen, hebben we te danken aan onze constante prestaties waarmee we overwinningen of podiumplaatsen behaalden."

De UCI Women’s WorldTour werd dit seizoen geïntroduceerd en kwam in de plaats van de UCI Women Road World Cup. Lizzie Armitstead won het algemeen klassement van deze wedstrijd tweemaal achter elkaar in 2014 en 2015. De overwinning van Guarnier in de 2016 UCI Women’s WorldTour onderstreept de dominantie van het Boels-Dolmans Cycling Team gedurende het gehele seizoen op het hoogste niveau van de sport.

"Ons succes van de afgelopen drie jaar is een direct resultaat van de focus op de teamprestatie", zo zegt Guarnier. "Het lijkt onlogisch om dat te zeggen terwijl we het over de overwinning van een individuele renster hebben, maar het is echt zo. Iedere renster levert haar bijdrage in de wedstrijden en daardoor kunnen we onze capaciteiten maximaliseren en profiteren van elkaars kracht."

"Deze filosofie heeft mij veel opgeleverd", aldus Guarnier. "Hierdoor kan ik instinctief koersen in plaats van overal over na te moeten denken. Ik weet dat mijn teamgenoten dezelfde doelen nastreven als ik. Ik weet hoe ze koersen. Ik weet wat ze kunnen bijdragen en hoe ze kunnen winnen."

Guarnier behaalde overwinningen in de UCI Women’s WorldTour in de Amgen Tour of California, de Philly Cycling Classic en de Giro Rosa, maar ze was niet de renster van Boels-Dolmans Cycling Team met de meeste WorldTour-overwinningen op haar naam. Die eer was voor Armitstead. Zij behaalde vijf overwinningen, waaronder drie eendaagse koersen, een etappeoverwinning en een overwinning in het algemeen klassement van een meerdaagse rittenkoers.

Evelyn Stevens behaalde drie WorldTour-overwinningen in de Giro Rosa. Chantal Blaak won twee voorjaarsklassiekers in de WorldTour. Christine Majerus sprintte naar de overwinning in de eerste etappe van de Aviva Women’s Tour. Boels-Dolmans Cycling Team won de enige eendaagse ploegentijdrit in de cyclus.

Armitstead was de eerste drager van de leiderstrui van de UCI Women’s WorldTour en Guarnier nam de trui van Blaak over in Californië.

"Op een gegeven moment stonden ik, Chantal en Lizzie op een, twee en drie in het algemeen klassement", zegt Guarnier. "Het aantal overwinningen dat we in de WorldTour behaalden, toont onze kracht als team. Uiteindelijk ben ik degene die de trui wint, maar het had net zo goed een van mijn teamgenoten kunnen zijn. Deze trui is voor hen allemaal."

In een koers waarin consistentie wordt beloond, demonstreerde Guarnier haar waarde op diverse terreinen. Ze excelleerde in de eendaagse sprintklassiekers en de langste rittenkoers voor vrouwen op de kalender. Ze won gevechten tot aan de meet in de bergen en kleine groepssprints. Ze maakte deel uit van het team dat de tweede plaats behaalde in de ploegentijdrit in de Amgen Tour of California, waardoor ze hier de leiding in het algemeen klassement behield.

"Het is een heel seizoen koersen, en je moet goed zijn in het begin, in het midden en aan het einde", aldus Guarnier. "Het is niet alleen een uitdaging door de duur van het seizoen maar ook door de diverse terreinsoorten die we tegenkomen. Het gaat erom in al deze koersen mee te kunnen en voorin te kunnen eindigen. Het gaat erom dat je je aanpast aan alle mogelijke situaties en koersscenario's. Je krijgt te maken met vermoeidheid, misschien ziektes of blessures, en je rijdt door of je herstelt en komt sterker terug. De UCI Women’s WorldTour vereist consistentie."

Guarnier is de eerste Amerikaan ooit - man of vrouw - die de voornaamste wedstrijdencyclus van de UCI wint. Ze is er trots op de eerste te zijn.

"Het is een eer om de eerste Amerikaan te zijn, en ik denk dat het zo lang heeft geduurd omdat het voor Amerikanen moeilijk is om in Europa te koersen", zei ze. "Het vergt veel opofferingen en veel risico's. Er is geen geplaveide weg, die was er tenminste niet voor mij, het gaat met vallen en opstaan en het vereist geduld, veel geduld."

"De mensen thuis en mijn team hier in Europa geloofden erin dat ik zoiets als dit kon bereiken", voegt Guarnier nog toe. "Het feit dat ik de afgelopen drie seizoenen voor Boels-Dolmans heb gereden, is van essentieel belang geweest voor mijn succes."

Foto: © Sportfoto

EINDSTANDEN